دوست سابقی که چندی پیش کلی فحش و بد و بیراه به تو داده و دیگر با او قطع رابطه کرده ای به هزار دلیل کوچک و بزرگ، زنگ می زند و خبر ازدواج دوستی قدیمی را می دهد و البته تو خوشحال می شوی از شنیدن این خبر و از شنیدن صدای این فرد، نه! در نهایت پررویی از تو می پرسد خبری از ما نمیگیری و تو در نهایت سردی می گویی مگر یادت رفته؟ و طرف خودش را به کوچه علی چپ می زند و بعد از چند سوال دیگر که با جواب سربالا مواجه می شود بهانه می آورد که باید خبر را به بقیه هم برساند و خداحافظ...
واقعا چقدر یک انسان می تواند پررو باشد؟ اصطلاحی داشتیم توی خوابگاه که می گفتیم عمق فاجعه ی پررویی طرف چقدر است؟ سوالی است که از دیشب برای من بی پاسخ مانده!
پ.ن.1: الحمدلله دکتر به سلامتی رفت لبنان و برگشت، یک دهن کجی بسیار بسیار بزرگ دیگر از طرف ما به اسرائیل و نوچه هاش چه نوچه های غربی و خارجی چه شرقی و یا داخلی!!
پ.ن.2:و رهبرم، حضرت ماه به شهر حرم اهل بیت سفر خواهد کرد، خوشا به حال قمی ها...
میگویم حالا که تهران دارد از وجود ایشان خالی میشود تهرانی ها باید خیلی خیلی مواظب زلزله باشند!
راستی عمق فاجعه ی سوختن این ضد انقلاب های داخلی این روزها چقدر شده است؟
پ.ن.3: مشهد این روزها حال وهوایی وصف نشدنی دارد. حق امام رضا(ع) و حق همسایگی ایشان بر گردن ما آنقدرها زیاد هست که چندین پست هم جوابگو نباشد چه برسد به این چندخط اما نقدا میلادشان را تبریک میگویم تا بعدا سر فرصت بنویسم. نائب الزیاره همه تان هستیم این شبها اگر خدا قبول کند.
